Bij het lezen van een boek over counseling viel het mij op dat bij ongeveer elke case van mensen die counseling, begeleiding zoeken, mensen  zelf spreken over spanningen.

Mensen ervaren spanningen en willen deze verminderd zien.  Een belangrijk doel van coaching en bemiddeling.

Elke stap om tot een verbetering te komen vertrekt vanuit een eigen ervaring dat er iets minder goed voelt, en er een wens is om tot verandering te komen.

Er is het fysieke gevoel dat iets minder goed loopt.  En dit zet mensen aan om een stap te zetten.

Ons autonoom zenuwstelsel wil ons een boodschap geven, iets triggeren, om aan te geven dat er iets minder goed verloopt.  Zonder zelf klachten te ervaren blijven mensen gewoon verder gaan.

Spanningen zijn een goed “ boodschapsysteem”, waarbij ons lichaam aangeeft dat er toch wel iets is dat aandacht vraagt.

In een prestatiegerichte samenleving is er ons lichaam dat van zich laat horen, om te vermijden dat we patronen blijven volgen die teveel energie kosten.

Ongezonde, minder optimale reflexen geven op lange termijn problemen, zodat het wenselijk is om iets tijdig aan te pakken.

Zelf werd ik door mijn vader onder druk gezet om heel hoge prestaties te leveren, zoals advocaat of dokter worden.  Hij deed dat op een heel dwingende manier: dat of volledig verstoten worden.

De eerste twee jaar van mijn Rechtenstudies waren heel algemeen vormend met vakken als economie, psychologie, sociologie, filosofie, algemeen recht.  In die eerste twee jaren voelde ik mij goed. In het derde jaar kregen we bijna uitsluitend “ droog recht” vakken zoals: verbintenissen, gerechtelijk recht, overeenkomsten, …  Ik was van een kot in Antwerpen naar een kot in Leuven gegaan. Ik voelde mij minder goed in Leuven, en zocht naar allerlei verklaringen.  Als ik op dat moment naar mijn lichaam had geluisterd, en hiervoor de toelating had gekregen van mijn ouders, had ik een andere richting gekozen.  Het is een voorbeeld hoe mijn lichaam een belangrijke boodschap bracht, waarbij ik dit moest onderdrukken. Met verstrekkende gevolgen, te lang in een beroep terecht komen dat minder goed paste, met op termijn gezondheidsproblemen.  Als ik toen had mogen luisteren naar de boodschap van mijn lichaam had ik een andere richting kunnen kiezen.

 

Teveel mensen wachten te lang om loopbaanbegeleiding, studiekeuzebegeleiding, bemiddeling te vragen.

Er is de uitdrukking: 5 voor 12 uur, 5 na 12 uur.

Een beginnende “ lijdensdruk” wordt dikwijls weggeduwd, omwille van o.a. allerlei verwachtingen van anderen.

Het is efficiënter om op tijd begeleiding te vragen, dan iets storend te lang laten aanslepen.

​