top of page

De rol van genetica bij conflict

​

In veel gezinnen blijven de conflicten relatief beperkt. 

Mensen slagen er in om de spanningen op te lossen, of minstens op een draaglijk level te houden.

​

Ouders en kinderen hebben vanuit genetica minstens gedeeltelijk dezelfde talenten.

En dit zorgt er voor dat ouders bij hun kinderen gedrag zien, dat ze bij zichzelf herkennen. 

Dit zorgt voor begrip.

Ouders herkennen dat hun kinderen hetzelfde doen dan zijzelf.  

Ook kinderen herkennen bij hun ouders dat ze gelijksoortig gedrag vertonen.

Genetica als glijmiddel voor herkenning, spiegeling en begrip.

​

Als zowel vader als zoon “ een handige Harry” zijn, dan zorgt dit voor wederzijds begrip.

Ouders en kinderen die een gelijksoortige vorm van empathie hebben, gaan al snel deze vorm van empathie ( misschien onbewust) herkennen, begrijpen, spiegelen.

Ouders en kinderen die allebei competitief zijn, herkennen dit bij elkaar.

Dit kan resulteren in gelijke waarden, normen, een familiale code van hoe in een kerngezin of familie van herkomst  met elkaar wordt omgegaan.

Dit is de positieve kant van genetica in families.

 

Het kan heel iets anders worden als partners andere genetische talenten hebben,

en dit tot ruzies leidt door onbegrip, elkaar niet verstaan, niet begrijpen waarom een partner iets doet. 

Mensen begrijpen nog niet dat dit vooral genetisch gedrag is. 

En het lastig is om dit bij te sturen. 

Een heel lastige " inconvenient truth".

​

Hoe kunnen we dit oplossen?

​

Vanuit de aanvaarding van de realiteit

ons potentieel ontwikkelen en  oplossingen zien.

​

Het leven lijkt comfortabeler als we in de illusie blijven leven dat alles maakbaar is.

Waarom doet die man of vrouw niet gewoon normaal?

​

Het is logisch dat er angst ontstaat voor inzichten die onze " zekerheden" in vraag stellen.

​

Waar zouden we staan als we nog altijd overtuigd waren dat onze aarde een platte schijf is.

Het inzicht dat de aarde rond is, en rond de zon draait,

zal zeker veel angst opgeleverd hebben, 

waarbij veel zekerheden sneuvelden.

​

Hoeveel vrouwen zijn er niet die in een relatie blijven, omdat ze er van overtuigd zijn, dat ze hun man wel gaan veranderen!

Of mannen die vanuit een patriarchale cultuur of opvoeding  hun wil opleggen.

En als er dan kinderen komen, kunnen kinderen in die strijd meegesleurd worden.  

Want kinderen kunnen ook genetische talent hebben dat één ouder niet begrijpt, omdat die ouder dat talent niet heeft.

En zo druppelt het onbegrip van ouder naar kind verder.

​

wordt vervolgd.

​

​

bottom of page